Önce kendimi
Sonra hayallerimi
Kaybettim.
Bu benim ilk kaybedişim
Son hayal kırıklığım değil.
Üzülme
Bir şey hissetmediğinde
Daha kolay sanki hayat.
Avucumun içinde olan yalnızlık
Var olan benliğimle beraber bizimle
İçimde yarım kalan geç kalmışlığın çaresizliği
Kandırdı çoğu zaman yalandan sözler ve gülüşlerle
Sürgüne verdim o yüzden bazı hislerimi
Derinlere gömdüm.
Unuttum , kimi zaman da unutuldum
Yarım kaldım onlar tarafından
Öylesine eksiğim ki
Her damla göz yaşında arıyorum onları
Kim bilir gözlerinde bi 'yerde
Saklanmıştır onlar .
Üzülmüyorum
Çünkü hangimiz aldanmamıştık bir avuç sevgiye...
Kayıt Tarihi : 27.2.2020 07:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yarım kalmışlığın hikayesi Kim bilir bir seher vakti tamamlanabilir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!