Ağustos sıcağını sindirmişti sanki üzüm gözlerin,
Sözlerin uzandığında dilime mayhoş bir tebessüm dolardı içerim
Yine de tadını yüreğime saklar ama bilirdim
Nevâdır kuru toprağa düşüp ömrü besleyen her hâre
Ve devâdır büyüttüğün her çıkarsız gözyaşı merhametinin rahminde
Suskunluğuna inat toprağının tüm coğrafyasında