Gözlerinde Ara Beni Şiiri - Kemal Ateşş

Ellerim uzanırken mavi semaya
Uçan kuşların ensesinde ara beni
Diz çöküp yalvardığımda toprağa
Yuvasız karıncanın nefesinde ara beni

Attıkça yüreğim aşkın damarlarında
Koştukça ayaklarım senin yollarında
Açtıkça garip tarlanın başaklarında
Susuz fidanların filizlerinde ara beni

Ölümü göze aldım göz göre göre
Belki vedasız gitmeyi bile bile
Yağlı ipi boynuma geçirdiklerine göre
Zalim celladın ellerinde ara beni

Bir uzun şarkıydık aşk ile başlayan
Her nakaratında gözden yaş damlayan
O muydu acep bizi bize bağlayan
Kaybolan notaların güftesinde ara beni

Hicran dökülmüş kanayan yaralarıma
Kara bulutlar damlamış umutlarıma
Vallahi seviyordum dinime imanıma
Ruhsuz bedenin makberinde ara beni

Kimi zaman dertten bazen neşeden içiyordum
Hep seni anıyor hep seni bekliyordum
Ayın şavkında gül yüzünü görüyordum
Yalnız akşamların kederinde ara beni

Sevdalar ayrıldı kimi haydaymış kimi huyda
Yaşamak geçti artık ölümmüş tek fayda
Selamını esirgeme feryadımı duy da
Küfür dahi olsa sözlerinde ara beni

Bu aşkın huzurunda imtihan edildim
Sanma ellere gittim ben hep senindim
Burcu gam yükseleni çile diye bilindim
Aynaya her baktığında gözlerinde ara beni