GÖZLERİNDE
Ben ormanı gözlerinde kaybettim
Sevinci huzuru da
Bir ateşle yandı orman
Sevinçlerimde matem giysileri
Bir dağ çıktı karşıma
Zaten severdim dağları
Dağ bana deniz orman
Dağ bana yoldaş oldu
Sorularıma cevap
Soru(n)larıma kaynak
Dağ bana yuva oldu
Ovalarım oldu yamaçlarında
Sevgiler ektim toprağımıza
Merhamet çiçekleri çıksın istedim
Bazen bereketli yağmurlar yağdı
Bazen zemheri ayazları indi
Çiçeklerimle dondum
Yokuşlarında yoruldum
Zirvelerinden savruldum
Her savruluşla yeniden
Zirve için yola koyuldum
Tırmandıkça yoruldum
Yoruldukça soğudum
Senin için hep umut ettim
Kayalarında bir şefkat filizi
Yeşersin diye dualar ettim
Bilmeden affederek
Kibrini büyütmüşüm
Egonun sokaklarında kayboldukça
Bizi kurban etmişsin gördüm
Bulutlarla yarışan sivri kayalarını
Yontabilesin diye eline elimi verdim
Kendini inkâr ettin geçmişini de
Kibrine el sürmedin
Ben tebessümü dağlarında kaybettim
Gözlerinde denizleri kaybettim
Geceleri ağladım gündüzleri güldüm
Heyecanlı geceleri dingin uykuları
Güneşli günleri mutlu sabahları
İnsanı sevindiren küçük şeyleri
Sıradan mutlulukları kaybettim
Kibir neden büyük günah
Şeytan neden huzurdan kovuldu
Biliyorum anlıyor musun
.........
.............
Gözlerinde umudumu toprağa verdim
(1 Nisan 2023)
Salihanur Bilge
Kayıt Tarihi : 27.1.2025 14:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!