üşüyorken
aklına
sevdikleri düşüyor
kınalı saçı elleri
tespihi de
buluşturmuş
buruşturmuş
gözlerinde
ilk yazlar kokar
dam başında
bulgurda taş ayıklar
kül renginde
yüzü
alıp başını gidecek
deniz kıyısı gibi
duvarın mavisi
kuzda kalan yeri
yosun bağlamış
gözlerinde
an çıkarken usunda
fırtınaya döner
siner korkusunda
101209denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 28.12.2009 23:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!