Acılarla örülmüş bir duvardı senden önce yüreğim
Hüznün mevsimlerinde ayrılığı söyledi hep şiirlerim
Bitti yaşadığım kırlangıç fırtınası, yağmur gecelerim
Şimdi, uzak kentlerden yağıyor içime çakıltaşı gözlerin
Yarını yitirmekten korktuğum anlarda, sesinin, yüreğime dokunuşlarının vuruşlarıyla mutlanırım. Dünyanın bütün iğrenç seslerini keserek, bir dağın zirvesine çıkarak nefesim kısılana kadar bağırmaktır seni sevdiğimi söylemek. Saçlarıma tutunan bir sevdayla, şimdi yüreğim yıllara kafa tutar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
