Gözlerin Vezüv yanardağı;
patlıyor şehrimin üstüne.
Her yer kül rengi bulut,
lavlar sarıyor bedenimi.
Eski bir medeniyetin izleri
yok oluyor yüreğimin içinde.
Taş kesilmiş bir bedenden
ruhun sıcak nefesiyle diriliyorum.
Derinliklerimi kavuruyor ateş;
kor gibi dolaşıyor damarlarımda.
Ne varsa içimde yakıp geçiyor.
Yıkıcı afetin ardından
krater gölleri birikiyor avuçlarımda;
yangın sonrası can suyu gibi
yeniden hayat veriyor bana.
Gözlerin Vezüv yanardağı…
bir ateş ve kül fırtınası.
Ben ise içimde sakladığım
kor tutan bir sevdanın
suskun külleriyim.
Mesut Yüksel
Kayıt Tarihi : 5.12.2025 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!