Gözlerin ve Vatanım Şiiri - Halil Gülşen

Duy beni, dinle;
Yedi iklim, onlarca vilayet dolaştım da,
Kalbimdeki umut,
İçimdeki gurbetle,
Yöneldim sana…

Dinle diyorum, dinle;
Gezdiğim yerlerde hep aklımdaydın,
Gitmiyordu hayalin gözlerimden
Uzakta olsan da, hemen şurada,
Yanımdaydın!

Biraz daha dinle beni;
Ne geçiyordu biliyor musun içimden,
Açmış ellerini dua ediyordun,
Vuslat içindi yalvarışın..

Lütfen az daha dinle;
Bak neler geliyor başıma,
Hiçbir şeye dokunmak istemiyorum,
Ellerinden başka.
Bir ateş kavuruyor ruhumu,
Tekrar tekrar tutuşup,
Yanıyorum hasretinden!

Az kaldı, sabret, dinle;
Bak son sözümü söylüyorum:
Belki başını ağrıtıyor,
Kulaklarını çınlatıyorum ama,
Mecburum söylemeye…

Bu kadar güzel vatanıma,
Doğduğum topraklara yazmadım,
Gözlerine yazdığım şiirleri..

Yani benim biriciğim;
Senin gözlerinde okudum sevdayı,
Ve gözlerinle seyrettim ve sevdim
Bu eşsiz vatanımı!