Soğuk bir akşam birde rüzgar, üşüyorken, gözlerin gözlerime asıldı.
Simsiyah gecenin karanlığı gibi, derin, koyu, bir gizem.
Birşey hatırlattı tanıdığım, bildiğim:
Hücrelerim,özüm, benliğim
Unuttuğum hislerim, derinliğim.
Onu buldum ben! Gözlerinde.
Ilık artık rüzgar, üşümüyorum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta