Ne zaman o gözlerin o bakışların aklıma gelse
Çocuk sesli
Ucu bucağı olmayan
En delisinden
Senli
Bir nehir akar içime
Kilitlenen dudaklarım açılır
Yüreğime, hafızama kazınmış ismin dökülür dilimden
Ne zaman o şiir gibi, su gibi gözlerin aklıma gelse
Ne zaman o cennet bakışların
Hayallerimi süslerse
Sıcaklığını duyarım
Ey özlediğim
O
Gözlerin gözlerime
Düştükçe
Hep içimde ışıldarsın
Şu tükenen ömrüme can, gecelerime mehtap olursun
Ne zaman yıldızlarla raks eden gözlerin düşlersem
Hüzün, dert, eyvah dolu şiirler yazarım
Acı dolar her ıslığım
Her an
İnleyen yüreğim
Yaprağında ağlayan şebneme
Nehirlere su taşıyan
Derelere döner
Feryat figan eden gözyaşlarım
Solan bir gül yaprağından ince, ince süzülen
Yağmur damlacıkları gibi olur, solgun yanaklarımdan
Ne zaman gözlerim düşse senden kalan resimlere
Kulağımda sesini
Ensemde sesini
Hissediyorum
Gök kubbenin altında
Şavkı yüreğime düşen
Ay ışığına, güneşe benzeyen güzel yüzünü görüyorum
Senli olan şu dünyada, günlerde heyecanım arşa çıkar
Her soluk alıp verdiğimde
Seni
Gözlerinde
Yaşamak istiyorum
Dilim
Kördüğüm olsa da
İsmini haykıracağım
Gel diyorum, özlemin doldu göğsü kafesime
Ellerim, ayaklarıma dolaşmadan, ger gece yun beni terinle
Mehmet Çobanoğlu
01.04.2020
İstanbul
Mehmet Çobanoğlu
Kayıt Tarihi : 1.4.2020 15:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!