Gözlerin, gözüme servet olunca
Bende sol yanımı banka eyledim
O tatlı bakışlar kalbe dalınca
Sevdanı kalbime kanka eyledim
Şu dünyada yokken aşkın okulu
Sen öğrettin bana aşkı sevgiyi
Kalbime gösterip en doğru yolu
Tattırdın bana en yakın ilgiyi
Güneş gibi doğdun gerisi yalan
Seninle yeşerdi bahçeler bağlar
Endamın gönlümü, ettikçe talan
Bende erir oldu dağ gibi yağlar
Küllenmiş gönlümün ateşi oldun
Isıttın içimi, huzur getirip
Delirmiş aklımın, neşesi oldun
Neşeyi getirdin derdi bitirip
Olsa da bakışın hüzünlü eda
Gözlerim her yerde yüzünü arar
Bazen el sallayıp etsen de veda
Bulutlu gözlerin içimi sarar
İlgimi çekmiyor al, yeşillisi
Sen bu Necati’nin dünyası oldun
Issız gecelerin tek tesellisi
Uykulu gözlerin, rüyası oldun
Necati KEÇELİ
İZMİR 31.09.2012
Kayıt Tarihi : 31.10.2012 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel Gözlüye
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!