Gözlerin şafak vaktimdi
Işık demeti ile gelirdi
Aydınlık bir bahar sabahı
Sarardı bedenimi
Yüreği deler geçerdi
Ruhumun kıvrımlarına vururdu şavkı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
