Gözlerin Rönesans Yazıydı

Tarihi tam olarak hatırlamıyorum
Sanırım Fransız Devrimin'den önceydi.
Önce çok buğulu bakmıştın cam kenarından
ben arka mahalle de kaybolmuştum
hergece karanlık sokaklarda adını haykıyordum.
Biliyordum bu yaptığım genel iradeye aykırıydı.
Ama ben de böyle seviyordum işte.

Sonra hümanistçe yaklaşmıştım tenine
bütün hayallerimde tabloya çiziliyordun
benim başımda Rönesans İtalyanları gibi
bir şapka vardı.
Sürrealistik çalışıyordum gözlerinde
tarihi tam olarak hatırlayamıyorum
Siyah gömlekliler mi ne vardı.

Goben ve Breslav batıyordu ufukta
Ben bilinç kaybı yaşıyordum,ıslaktım
Yalandan yere güvence almıştım doğan güneşten
yine gözlerini göremeyecektim biliyordum.
organik bir masal dinliyordum
kahvehanenin birinde
İnsan diyordu çakma heredot amcamız
'İnsan önce insan olmalı'
Sonra doktor da olur,öğretmen de...

Aydınlanmacılara sorsan,
piskoposlar toptan kafir
Kiliseler de kiralık yalancılar...
Gözlerini en son ne zaman gördüm
Tarihi tam olarak hatırlayamıyorum
Sanırım sıcak bir Rönesans yazıydı...