Gözlerin Olmadan Şiiri - Adem Eray Kozan

Hiçbir şey göründüğü gibi değildir.
Ve görünmeyeni zaten göremez ruh dışındaki gözler...
Bir perde indimi günün penceresine,
Işıklar yansa da,
Yanmıyor aşklar...

Sokaklar sessiz ve loş,
Kiminin dilsizliği karanlığından...
Kuytularına girmekle gizlenmiyor duygular...
Işıklar yansa da,
Ruhun dolaşmayınca sokak sokak;
Yanmıyor aşklar...

Zembereği bozuk saat kulelerinde geçiyor, zaman;
Yaşadığım her şehrin meydanlarında,
Senden uzak!
Kırgınlığın, şehrin altındaki genç faylar gibi,
Rahat durmuyor...
Akreple yelkovan birbirini unutunca;
Takvimlerde küfürler yazıyor.
Ve bir piç gibiyim uzak kıyılarında...
Sen vurmadıkça,
Yanmıyor aşklar...

Hiçbir şey göründüğü gibi değildir.
Ve görünmeyeni zaten göremez ruh dışındaki gözler...
Ne körüm sensizliğin eline düşecek kadar,
Ne de görebiliyorum gözlerin olmadan...

(26.09.2008)