Gözlerin Nevruz Falı Gibi

Uzak yarınların yalnızlık rüzgarı yüzümüzde
Şimdi şiirlerde ki yalnızlığım bir kelebek uçumu
Uzun sularda rengini almış bir gül bir karanfil
Şimdi bir şiirde oynatıyor kalbimi

Soluğumu verdim kırmızı güle büyümedi
Bir şiirde hece hece suladım
Palmiye boyunu gül yanağını bende tanıyamadım
“M”sesine toplanmış gül tortuları

Yine bir şiirde
İki gül arası kadar uzak dudakların
Ne güzel sığındım karanfil gölgene
Bu şiiri okumadan önce karanlıktı gözlerim
Şimdi yıldızlar güneşler doldu gözlerime
Şimdi bir şiirde oynatsam soluğumu
Gözlerin nevruz falı gibi düşer kalbimin ortasına