Gözlerin Ateşten Şiiri - Hasan Beşok

Gözlerin ne biçim ateştir, buz bile onla tutuştu
Yüzün ne biçim meydir gözlerim bile onla uyuştu
Ruhun sihirli sanki soğuk-sıcak bir yerde buluştu
Yattığım en huzurlu yer senin kalbin denen koğuştu
Bu aşkın anlamı imkansızlara bağlı çıktı, oluştu
Yüreğimiz cehennemin sıcak alevinde kavuştu
Bilmem ki bu aşkın değeri neydi ya da kaç kuruştu
Sustu kalp sonra kırdı zincirini dile geldi konuştu
Dizeleri yazdı lakin yârı kendisini unutmuştu