İnsanoğlu şöyle kafanı kaldırda bir bak, yürüyorsun gözlerin kapalı
Etrafında kuvvetli bir fırtına, perdelerin açık pencerelerin kapalı
Tek tek adım adım gidiyorsun bilmediğin bir yere, bilmediğin meçhule
Tartıyor seni hayat biraz öyle biraz böyle biraz keder biraz çile
İçinde yürüyorsun binlerce insanın, kimi uykuda kimi uyanık
Derinlere dalıyorsun denizlere deryalara, kimi durgun kimi bulanık
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim