Bana kalan hiç eksilmeyen bir aşk oldu senden,
Düz bir yazı gibi şiirlerime karışıp gittiğin günden,
Kelebeklerde ölürmüş sevdiğim,
Doğupta yaşayamadığı her sevdada terkedilmişliğinden,
Sonra belki bir başka bahara diyerek, unutulurmuş aşklar,
Gürültüsüne kapıldığım şehrimin, sende kalan sessizliğinden,
Seninle en son ne zaman aşk olduk biz,
Uçurtma ipini sımsıkı tutan çocukların sevinçlerinden,
Ve ne zaman yol bekledik,
Geçmeyen saatlerin yüreğimize çakılan bekleyişlerinden,
Ne zaman kendimiz olduk söyle bana,
Her ayrılığa gözyaşı sebebi özleyişlerden,
Bana kalan hiç yaşanmayan bir aşk oldu senden,
İçimde çoğalan her sessizlik gibi sessizce gidişinden,
Bir zaman kaldı geriye, birde unutamadığım gözlerin,
Zamansızca yaşanır bildiğim,
Yoksulluğumu yüzüme vuran gecelerinden....
Kayıt Tarihi : 23.10.2001 15:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!