Gözlerin kaldı
Kahverengi gözlü yarim
Bu gün seni tarumar gördüm.
Ellerin koynunda kenetli
Gözlerinde nem gördüm.
Hangi yıldız ışıgını
Hangi çiçek kokunu
Hangi bahar rengini çaldı da
Gözlerinde buğulu nem kaldı
Hani o yıllara meydan okuyan tavrın
Yıllar geçtikçe olgunlaşan halin
Umutların, hayallerin tükendi de
Gözlerinde buğulu nem kaldı
Uzundu günler, bitmeyen geceler
Umutlara bürünmüş seni bekler
Avuçlara sığmayan onca emekler
Hazan mevsiminde mi kaldı
Ömür uzun dedik de kandık
Oysa yaşanan bir nefes, bir anlık
Sevdiğimiz kadar yaşadık
Hazana bırakacak nem kaldı
Koparda ayrılırmış et bedenden
Yaprak daldan, ot topraktan, sen benden
Ben senden ayrılamam dedim de yandım
Şimdi kollarımla saracak kim kaldı
Giderken; ne el salladım ne uğurladım
Söküp kopardılar kalbimi sandım
Yokluğuna sarılıpta ağladım da ağladım
En son gidişinde bakışınla bıraktığım
Kahverengi gözlerin kaldı.
Kayıt Tarihi : 10.9.2009 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kahverengi gözlerin kaldı.
Final çok güzel olmuş.. şiiri özetlemiş..
tebrikler..
Oysa yaşanan bir nefes, bir anlık
Sevdiğimiz kadar yaşadık
Hazana bırakacak nem kaldı
sade ve yalın ifadelerle özü dizelemişsiniz tebrikler,
TÜM YORUMLAR (5)