Gözlerin Irak Şiiri - Halil Kıvrık

Gözlerden kör olmak çokta zoruma gitmiyor da gözlerin ırak!
sesinde çocuksu tınıyı çok özlüyorum zamanın gerilere atamadığı hazanda.

Demir kıvama gelir kömür biter
hayat kıvama gelir ömür biter
Halil kıvama gelir şarap biter anasını satıyım

Hüzün değildi elbette,
geriden ileriye geri kalmışlık kesiyordu güneşik -günaşık çiğdemi
akşamların kara çalmış mahçup yüzünden
yarına borçlu doğuyordu zaman sade-ce!

sevmekten ve sevişmekten başka zenginliğim yok
fukaralık düşmüş yakama bu kış
para verme,güven hesabımdan ömrümden beş al,
atan bu nabzı faiz olarak ödeyeyim sana

Önüne banko koyduğum elimde tuttuğum insiyatifimi
hesabına geç

Yani, fikren yaş dönemlerini unutmuşsuzluğu var bu umudun
büyüklerin ellerinden,küçüklerin gözlerinden öperdik
hısım akraba ve dostluğun içtenliğinde
bayram tebrik ve kartpostalları vardı grafik ve gravürler
kalem tutardı mesela ellerimiz
ödünç isterdik yanımızdaki yurttaşımızdan tükenince mürekkebimiz
yazardık kederimizi -
kaderimizi bembeyaz kağıda çoğulduk o zamanlar.

şimdi utancı örtmeye,
temizlemeye yetmiyor sular yerkürede bir b(ölü) d(ört) kara parçasını
ter mi olsam acep?

appaçık alından damlayan emek olarak..