Gözlerin Hep Gece

Ne zaman baksam gözlerine
Hep gece
Alır çeker içine
Çağırır derinlerine
Hiç gidilmemiş
Hiç iz olmayan
Patika bir yol serer önüme

Ne zaman baksam gözlerine
Hep gece
Hiç yıldız yok gökyüzünde
Yağmura gebe bulutların
Ayın etrafında hale
Yanağından süzülüp
Dudağına dokunacak
Gelip de bir göz değse

Ne zaman baksam gözlerine
Hep gece
Tedirgin, karışık, telaşlı
Bir çift ateş böceği kanadı
Çırpınmakta
Işıl ışıl
Göz bebeklerinde

Ne zaman baksam gözlerine
Hep gece
Aşk için semah dönecek
Yanmaya hazır
Pervaneler var yolumun üzerinde
Saklanıyorum bir ağacın dibine

Ne zaman baksam gözlerine
Hep gece
Ah bu yolcu korkak
Şiirler çalar da rüzgârından
Sol yanında yanan
Ateşini saklar
Göğüs kafesinin içinde
Pervaneler görmesin diye