Umutlarımı bağlayıp kanatlarına,
Bir kuş uçurdum sen diyarlarına.
Bir gül bırakarak hasret mezarlarına,
Bin kanat sesi bıraktım yalnızlık duvarlarına.
Fezâları yırtarak kanatlarıyla,
Sînesinden zuhreden inatlarıyla,
Heyecandan dolu dizgin atlarıyla,
Bir kuş uçurdum simânın tüm sanatlarıyla.
Yokluğun umudun bittiği menfezin yâdıdır!
Varlığın yüz binlerce huzurun milâdıdır.
Bu suskunluğun hangi derdinin feryâdıdır?
Sevdan tüm saadet çağlarının evlâdıdır...
Gamzelerin kaç orman daha yetiştirir senin?
Gülüşlerin kaç hüznü daha sildirir senin?
Hangi hissi mukaddes'i bildirir sözlerin?
Kaç mutluluğun miladını değiştirir gözlerin?
Gözlerin hangi çağın başlangıcıdır söyle!
Bakışların kaç baharı gizler içinde öyle...
Kaç derdimin daha ilacıdır ellerin söyle
Hangi umut bahçesinde yetiştin sen böyle!
Ferda Çalışkan
Kayıt Tarihi : 12.3.2023 04:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
❤️
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!