Gözlerin Güneşimdir Şiiri - Savaş Barha

Birde bakmışsın bir sabah
yıldızlar yeryüzüne saçılmış.

Ağaçlar meyve vermiş,
nehirler coşmuş, mevsim bahar.

İnsanlar mutlu, çocuklar şen,
sular berrak, bulutlar bembeyaz.

Teni okşarcasına esen rüzgâr
saçlarını savurmak için bekliyor.

Kuşlar kapına yığılmış,
heyecanla seni görmek istiyor.

Bütün enstrümanlar susmuş,
kelebekler ölüme dans ediyor.

Kitaplar en güzel sayfalarıyla
kendilerini okumanı arzuluyor.

Haydi, uyan gözlerini aç.
Gözlerini aç ki güneş doğsun.
Bedenler güneşe hasret kalmış.

Başını kaldır duran zaman aksın.
Pencereye yürü bekleyişler bitsin.

Kollarını aç çiçek koksun sokaklar.
Haydi, gülümse cennet olsun dünya.