Gözlerin Güneşim Olmuş Şiiri - Savaş Barha

Geçmişin o güzel anılarını,
gelecek hayalleriyle harmanlayıp
kalbimin en derin, en ücra köşesinde
senin için gizli mabetler, şehirler kurdum.

Güneş asla tenini yakmaz.
Zaman, hep ikindi vakti serinliğinde.

Gökyüzü, ne çok aydınlık ne zifiri karanlık.
Gökyüzü, vişne renkli akşamüstleri gibi loş.
Bütün yollar çiçekli,
bütün ağaçlar meyveli,
bütün kalpler çocuk ruhlu.

En küçük hayaller gülmek,
en büyük hayaller güldürmek.

En büyük günah
selamsız geçmek.

Huzur ve mutluluk sokaklara
sağanak sağanak yağmakta.

Sokaklar paletsiz, namlusuz.
Çocuklar kurşun sesine yabancı.

Genç kızların çaldığı erbaneler,
zılgıtlar kulağımızın pasını siliyor.

Bütün köşe başları
umut ve düş kokuyor.

Bülbüller, nergisler,
mavi denizler seni anıyor.

Sen!
Evet evet sen sevgili, sen.

Kalbimi kalbinde saklayan sen.
Geceleri düşlerimi süsleyen sen.

Gülmek en çok sana yakışıyor.