Bakınca gözlerim aldı gözlerin,
Benziyor gözlerin,günden huzmeye.
Şafak attı yüreğimde,bakmandan,
Benziyor gözlerin,günden huzmeye.
Denizde yokhamoz,ırmakta membağ,
Benim tarihimde,açtın yeni çağ,
Erirdi bakmandan,böyle karlı dağ,
Benziyor gözlerin,günden huzmeye.
Yüreğimden bağlandım ben,gözüne
Ayrı kalsam gark olurum,hüzüne,
Karanlığı geçip düştün özüme,
Benziyor gözlerin,günden huzmeye.
Bağırsam ses yetmez,arada dağ var,
Gelemem yanına yolumda ağ var,
Gözünden gözüme,bariz bir bağ var,
Benziyor gözlerin,günden huzmeye.
Gözlerine bakmam,yetiyor bana,
Sensiz yaşayamam,sen anla sana,
Hayat verir bir bakışın bu cana,
Gözlerin benziyor,günden huzmeye.
Işığa ne hacet? Gözlerin varken,
Bakışların ciğerimi tararken,
Ömer Çetinkaya aşk'tan yanarken,
Benziyor gözlerin,günden huzmeye...
05.06.1989
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 5.5.2006 14:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!