Gözlerin gözlerime değdimi

Yar! Gözlerin gözlerime değdi mi yatağını kaybetmiş bir nehir olurum…
Bilmediğim denizlere akar giderim. Kaybolurum...
Beni benden alan ay misali yüzün aydınlatır tüm karanlıklarımı, yıldız gözlerin süsler gecelerimi.

İsmini dilime nakış nakış işlemişim sevdanıysa yüreğime
Ve ben seni sevmişsem böyle delicesine ve
Görmemek bir gün seni ölmekse bin kere korkarım bardak da ki dudak payı kadar ayrı kalmaktan.

Uzaktan izlemek seni rüzgârın saçlarını dağıtışını, beni arayışını görmek ve geç kaldığım için öfkelenişini ve bilmek senin de beni sevdiğini.

Yazmak seni buluta, güneşe, aya, bahara, kışa
Her şekilde banim olasın diye, kaderime yazıldığın gibi yazmak seni…

Seni anıp bir şarkı söylemek kelimelerinde bulmak seni…
Kitaplıktan eski ama sıcak bir kitabı bulur gibi bulmak seni…

İstemek seni hastanın dua beklediği gibi, taze tomurcukların açmak istediği gibi istemek seni
Ve mahzun bakışlarımızı bıraktığımız vapur güverteleri, sevda ritminde yürüdüğümüz kaldırımlar, gözyaşımızı döktüğümüz yastıklar, ümitle seyre daldığımız İstanbul, şahit olsun ki saklarım güzelliğini gözlerimde ve her nereye baksam sen doğarsın…