Şafak vakti yavaş yavaş çekiliyorken Ay penceremden
Sanki çekiliyor gözlerin gözlerimden.
Bir ben kalıyorum masada oturmuş,
Bir kalem var elimde birde kağıt yazmak için.
Yazmaya başlıyorum seni en güzel yerlerinden
Mesela gülerken yüzünde beliren gamzelerinden
Yanık bir Türkü çalarken kasetimden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta