GÖZLERİN GEÇER GÖZLERİMDEN
Gözlerin geçer gözlerimden sessizce
Mülteci çocuklar gibi mahzun ve yurtsuz
Biraz sevinç çokça hüzün bırakıyor
Birde siyah bir efkar, yüreğimin orta yerine
Gözlerin geçer gözlerimden
Yalınayak meçhule koşan
Kendine buyruk başlar çoğaltır yüreğimde
Gözlerin, ruhumu göçmen kuşların kanatlarına veriyor
Tekrar getiremeyecekler bedenime
Bilirim.
Bundan sonra payıma düşen
Tufanlar...
Gözlerin geçer gözlerimden
Ve
Çıplak kalırım
Islak köpek gibi zavallılaşırım
Mezar kokusu yayılır tenimden
Çocuk gibi kokmuyorum artık
Tarumarım...
Gözlerin geçer gözlerimden
Yüreğime nakışlandı bakışların
Ve izi kaldı
Kutsal odu attın içime
kurtuluşum yok
Kurtuluşum yok
tek pencerem kaldı
Yine gözlerin.
Mehmet Emin Işık
Kayıt Tarihi : 4.12.2022 13:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Emin Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/12/04/gozlerin-gecer-gozlerimden-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!