Haritasız kalan bir Aşk.
Hüzünlü bir gökyüzü,
Tarihin en yaman akıl ağrısı,
Yaralı bir şarkının son melodisi,
Sen zaten Mezopotamya'ya
benziyordun.
Beni yüreğimden öpüyordun.
Bana hep beni sevme diyordun
Sonra da beni yüreğimden
öpüyordün.
Ve gidiyordun.
Kayıt Tarihi : 11.8.2020 17:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!