Gözlerin Dokunmadı Kelimelere

Seni bekledim kelimelerimle her zamanki köşede,
Yaklaştın ama duymadın kokumu,
Umut olmadın karanlığımdaki sessizliğime,
Nefes olmadın soğuktan donan kalbime.

Geç olmadı güneş doğdu yine kendi kendine,
Sıcaklığı değil sadece bana,
Birazı da yalnız kalan aklına,
Uzak kalan duygularına.

Süpürdüm yazdığım hasret dolu kelimeleri az önce,
Buradaydı seni bekledi iki gün boyunca.
Onlar yoruldu ben yorulmadım.
Onlar sustu ben susmadım.

Belki dinlenirler kendi köşelerinde
Atarlar üzüntülerini şimdi bende olmayan.
Yine hedefi yönelir küçük sevgine
Ama dargınlar uzun süre,
Çünkü gözlerin bir türlü dokunmadı kelimelere.

30/11/2000