Gözlerin Denizim Olsa

saman sarısı saçlarından akıyor ırmakların
hisarbuselik zamanlara bakışların
elmacıklarda kızaran gülücükler
solfejlere yankısı sesinin

ve sen dağılan duvağından akşamların
portelerime takılıyorsun Mira!...

gelincik kokusu tüten
kuğu küsküsü boynun ağartısında
meltem ağızlarda üfürüğü mavi zerreciklerin

düşüyor kanatlarından ,düşüyor
bitimsiz dudakların segâhlarından si perdeciği

ah !Gamzelerine eksem çekirdeğini turkuazların
toplasam kumsallarından sabahların
mavi okyanuslar taşırsam gözeneklerinden teninin
kırsam inci taneciğini istiridyemin
damıtsam sütünü aşkın susuzluğuna

mukozası delinen kayganlığından yosunların
kansam fışkıran nöbetlerine baygınlığının
huysuzluğundan göğüs kemiğinin öpsem
öpsem koyuncuğundan
yakut emen vaktin ayyaş kucağına kaçırsam

ah! Mira sevsem ya birazcık seni
saklanıp gölgesine kirpiklerinin

gün dolgusu göğüslerinin,
avuntu kızıllığında parçalansam
bulanan anasonların viskoz ağırlığından
vursam dibine sıcaklığının
içsem bir daha,
bir daha zehir zemberek damarlarından

güneşin ağzından akan ateşlerden
açsan üşüyen yalnızlığıma
eteklerin açsa koylarını deli yüreğime
titresen ahh! Mira ,
titresen sancılarımın sosyete çalımlarına
yıkansa altında tutuşan körpe sevişleri baharların
gözlerin denizim olsa...
''Güzlek edb. sayı 7''