Gözlerin Değsin Tenime Şiiri - Nurten Tarım

Sevginin saflığı mı yaprağına düşen beyaz
Aşkına erir bulutların yüreği
Sökercesine hazanı döken
Bahara dönmeyen yüz çizgilerim
Nazlı gelin, nisan gözyaşı gibi ol
Bulutlarda saklıdır yıldırımlar
Tepkisiz kalsa da kar uykusu bedenimde
Son sabah beklentili kavuşmalar
Güneşin tebessümünü öper
Yıldızlar ardında kalan düş papatyalarım!

Kaçmak istercesine vadiler boyunca
Yalnızlıgını silercesine bir gelin sarılır eteklerine
Pembe gamzelerde eritmek için karı
Gülüşlerini düşürür güneşi kucaklayan toprağa!

Baharı bekleyen sevdalı el
Aldanma gülümseyen yüzüme korkarım,
Korkar adımlarının sesinde yüreğim
Gözlerin değsin tenime
Yaşamıma son vermeden bir an bak
Duymak istediğin gibi bak endamıma
Bakışların onaylasın söz dizimlerini
Fal çiçeği değilim, kır çiçeği hiç değil!

Terazi değil güneşe sevdalı yapraklarım
Işığını yansıtmak için umutsuz gönüllere
Nasıl egersin boynumu?
Sevda bu! bu sevda ugruna
Aşkın güzelliğinde açarken yapraklarım!

Sevdama dil uzanmasın diye
Sakındım
Kapanmayan özlem oku saplanmış gözlerden
Nefesimden soluman için
Yazdım aşkını çınar gövdesine
Solmasın diye beyazın
Yıldız doğuran karanlıklarda
Taç yaptım seni
Güneşin taradığı çoraklara!