Gözlerin dedim Şiiri - Zeynep Beşen

gözlerin dedim
uzun bir nefeste ancak susa bildim!
iç çektim
biraz ağladım
sonra yine gözlerim dedim
bu sefer nefesimi alırken zorlandım.
boğazım yırtılır gibi oldu
soluğu mu tuttum.
artçı sarsıntıların olmasa
daha kolay yaşana bilirsin.
ama
gel gör ki
sen bunu yapamaz sın!
gelip görecek kadar beni sevemedin.
bir hıçkırıkla baş başa kaldın mı sen.
onu avutmaya çalıştın mı
kalmış sın dır
biliyorum
senin de gözlerin yaralı.
şimdi sana mutlu olman için istediğin kadar müsade
neden mi ?
bana gelirken hiç sormamıştın
giderken haberim olsun istedim
belki canım yanmaz dedim
belki gecelerde uykuya yenik düşerim dedim.
belki işte böyle buna benzer çok belki dedim.
dünya daha güzel bir yer olur bile dedim.
bak nerelere kadar bel kileri mi büyüttüm de
işte sen
bir belki yi denemeye bile tenezzül etmedin.
şimdi evet şimdi
bir daha sı olmaz diye şimdi
buraya yazdıklarım için
seni sevdiğim için
sana aşık olduğum için
senden özür dilemiyorum dilemem de.
seni bilmem ama
sen bende bir belki değil din!
inanmadın bana
ve ben buna hiç bir şey yapamazdım.
iradene karışamaz dım,
bu yüzden anlatımdan öteye sana dokunamadım.
sen bunu da anlamadın.
gözlerin dedim!
dedim işte gözlerin
gözlerin bende ağır hasarlı yara ya yürüyor şimdi.
şimdi anlıyor musun..