İSTANBUL Bakırköy
patladı yine sensizlik içimde,
volkancasına.
yoksun işte bu kopkoyu gecemde.
yürek yaralı,yürek kırgın,
bir okadar da merakta.
nerdesin,nerelerdesin be gülüm
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
gönül sızım,
bayram etsin felek işte yine yalnızım.
karamsarım,mutsuzum,
bunca yıl denizciydim,denizler de gezerdim,
neylersin,gözlerin de yedim ben vurgunu,
yüreğinden esen yel,gönlüme değdi.
yaktı kül etti bir nazarın
bundan böyle gözlerindi mezarım,
vurgunu gözlerin de yedim,
öldüm gözlerin de,öldüm ben.
Bu şiiri yazan, yada yazdıran bir denizci olmalı... bayıldım ahengine aldı götürdü beni... bir reis tanımıştım... kulakları çınlasın anlattığı çapkınlıkları ve uyduruk senaryolarını hatırladım...
Denizler vardı
İçimde deniz, dışımda deniz...
Yılgın Yağmurlar yağardı.
Gökler deniz yerler deniz, fırtınalar deniz
Dalgalar saldırırdı kepezlere
Kepezler direnirdi, direnirdi.
Püskürtürdü dealgalrı gerisin geriye
Her limanda bir ..... yada bir gözü yaşlı bekleyen
Kıskanırdım denizcileri... Denizleri kıskanırdım
Fersah fersah kaçardım onlardan
Ya yüklerlerse yüreğimi yelkenlilere
Ben ne yapardım yüreksiz.
Ya yatırırlarsa bir sandala cansız bedenimi
Yada Yürek Yağmur nasıl yüzerdi umutlara küreksiz.
Dedeoğlu Aşiyan, 01.10.17 - 23.45 Y.Y.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta