Alkış seslerini duyuyorum gözlerinden, derinden;
bir renk açıyor bu kez yeşil...
kokusunu kokluyorum taze bahar;
gözlerin daha hünerli ellerinden...
mesela kışsa, baharın ılımını toprağın kokusunu,
gözlerin yeşertiyor
yazı müjdeleyerek...
gözlerin ellerinden daha hünerli,
ah bir de dövmelerin olmasa
omuzlarının üzerinde saçların beyaz beyaz ağlıyor sarımsı...
benim diyorsun ne sorsam
kendine saklanmasan ah bir de.
dudaklarından okuyorum, paslı bir kilitle kilitlemiş olsan da...
gözlerin daha hünerli...
ah bir de kanamasa dudakların
şarkı da söylüyor gözlerin, ellerinden daha hünerli...
her makamdan şarkı söylüyor...
meltemi gözlerinin söndürüyor yangınlarımı...
sağaltıyor yaralarımı
dokunma kirpiklerinle!
yayından fırlamış ok gibi her biri, dokunma!
gözlerin,
gözlerin ellerinden daha hünerli...
aç dudakarının mührünü
aç!
ah bir de kanamasa...
gözlerin daha hünerli ellerinden.
30/Ocak/2010/cumartesi
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 30.1.2010 21:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ellerin pamuk prenses gözlerin yedi cüceler; ah bir de ısırmasan zehirli elmayı kanamasa dudakların...
bir renk açıyor bu kez yeşil...
kokusunu kokluyorum taze bahar;
gözlerin daha hünerli ellerinden...
Bu güzel şiirinizi bizlerle paylaştığınız için çok teşekkürler.Hem baharı hem sevileni anlatıyor dizeler,harika.Saygılar..
selami
TÜM YORUMLAR (4)