Gözlerin Dağıtır Kederlerimi..

göz göze geldiğim ilk gün,dün gibi gelir bana,
gözlerinde gördüm seni,uyku tatmadı gözüm.
gözlerinde buluştum, orada başladı sevdam,
kederi gözlerinde,neşeyi gözlerinden okudum.

yağmur olur gözlerin,çeşm-i giryana dönen,
asuman olur sanki,arza kol kanat geren.
kokusu gelir sevdanın,gözlerin bulut olunca,
sağnak sağnak dökerdi,gönlümü sulayınca.

vazgeçmek mümkün olsa,kırılır prangalar,
biçare yüreğimin, dermanı var gözünde.
hapsettin gözlerine,yaşanacak ömrümü,
gözlerinle kuşattın, özgürlüğümü.

hüzün vardı aynada,didarında gözlerin,
çaresizliği gördüm,dalarken gözlerinde.
dua ettim arkandan,gözden çıkarma beni,
gönülden kovulmanın korkusu aldı beni.

kaybolunca yakamoz,gece olur gözlerin,
efsunlu gözlerini,bekledim fecre kadar.
güneş gibi doğardın,yayılırken gönlüme,
ilham oldu gözlerin,yazacak şiirime.

ısındım gözlerinde,zemheride donarken,
kar olurdu gözlerin,kara toprakta desen.
bir kez bakabilseydim,doyunca gözlerine,
dinerdi acılarım,değerini bir bilsen.

rengini bilmiyorum,ebemkuşağı çalan,
ıslanıyor ansızın, girift hezeyanlarda.
aynı noktaya döndüm,izini sürdüğümde,
gözlerinle başladım,bitirdim gözlerinde.

bütün yollar denenir,gitmek için menzile,
en kestirme olan yol,gözlerden akar kalbe.
yüz bin kelama bedel,akan bir damla yaşın,
veda busesi oldu,dökülen son gözyaşın.