Gözlerin Bir Limandı Şiiri - İbrahim Yılmaz

Fırtınalı günlerimde
Karanlık gecelerimde
Gözlerin sığındığım bir limandı
Bel ki sen bunu hiç bilmedin
Hissetmedin
Kendi dünyamda yaşadım seni
Sen ne kadar bileceksin ki beni.

Alizelere yelken açan
O meçhul sevgiliyi arayan
Eski bir zaman gemisidir yüreğim
Mezat pazarında satılmıyor ki aşk
Gidip satın alayım
Aşk kalbe yazılan kaderdir
Bedeli vefadır
Vuslatı sefadır
Hicran akşamlarında aşk kalpte cefadır.

Her akşam kim bilir kaç güneşim battı gözlerinde
Ve yalnız bir gece başlardı bende
Bütün nehirler kurudu eylülde
Fırtınalar
Denizler
Yıldızlar ağlardı yüreğimde
Sen bir gün olsun işitmedin
Hal bu ki sen benden hiç gitmedin.

Çaresizliğimi göçmen kuşlara arz ettim
Aldılar götürdüler sevgimi sana
Hala bir haber yok senden
Sen bilmez isen kim anlar ahvalimden
Sen bana
Ekmek gibi
Su gibi
Hava kadar lazımsın
Sana nasıl anlatsam sevgili
Sen benim gönül sızımsın.

Gözlerinden başka sığınacak limanım yok benim
Fırtınalar kırmış kolumu kanadımı
Senin hiç canın yandı mı?
Anladım ki ben sana mecburum
Müebbet bir hapistir sende ruhum.

Ocak 2023