Gözlerin Beni Bulur Beni Vurur

Düşündüm de:
Kuşkusuz sen yürekte
Bir deli fırtına
Büyük bir sevgiyle
Coşkulu bir kalple
Hücrelerime işleyen
Tarifsiz bir mucizesin…
Mucizesin ki
Böyle gözlerimi kamaştırıyorsun
Çakan şimşekler gibi
Baharın güzelliği gibi
Gönlümü şenlendiriyorsun…

Şimdi öyle zor ki senden ayrı kalmak
Büyük bir üzüntü duyuyorum gelecekten
Ve geleceğin iğrenç pisliğinden
Topuklarına kadar çamura batmış
Kaldırımlara sürüklenen
Masum kadınların bakışlarında
Sevgi dolu göğüslerinde
Ağlayan gözlerinde
Çaresizliği kimsesizliği görüyorum
Bunların ne hakları var çile çekmeye
Ne hakları var çiğnenmeye
Bunlara maruz kalmaya ne hakları var…

Seninde bu yollara düşmenden korkuyorum
Korkuyorum seni kaybetmekten
Belki aldırmazsın düşersin diye
Korkuyorum sensizlikten
En yakın dostumdan bile kıskanıyorum seni
Yabancı ellerin sana dokunmasından
Gurbet topraklarının beni sarmasından
Tarifsiz kaderin bize oyun oynamasından
Kahpe feleğin bize gülmesinden
İnan gülüm çok korkuyorum…

Ben yaşadıkça dürüstlüğümle
Hiç yapmadan hata sevgimle

Ben yaşadıkça
Sana bir başkası dokunamaz
Seni bir başka el saramaz
Hiç kimse seni benden alamaz
Asla da koparamaz…
Bir tek tesellim oda gözlerin
Cesur bir yürekle oda bakışların
Şimdi ise tek korkum senin gözlerin
Senin gözlerin ki;
Oda beni bulur beni vurur…

Belki lüzumsuz bu yazdığım şiir sana
Ama yazmışım bir kere
Buna ne çare…

02.09.05