Aldanmak derin bir boşluğun yankılanması gibi günahlar dualarımı.
Beyazlar siyahlarımı giyinir; yeraltı dünyasına sınavsız girerim. Kusursuz uyum sağlar, bütün yalanlığına inanırım.
"Gözlerin bana timsah! Yüreğin rakun cesareti!"
Hep bir kontrolsüzlükle yitip, seslerden düşüyorum;
güzlerden sıyrılarak, astronomik geçiyorum cinayetine.
Fırsat arayışında kol gezen sırtlanları besliyorum kalbimde;
Yüzüm yaşımdan çok büyük, o yokuşları çıkamayacak kadar da güçsüzüm.
... aşkın ekolojik mantığı yokmuş sevgilim!
Bunu:
yılanlığına ağlayıp,
şarkılara yanılıp,
yağmura acı yağdığımda anladım.
Kayıt Tarihi : 21.11.2019 01:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!