Gözlerin Aydın Şiiri - Sezgin Arslan

Tün vakti gecenin şavkı düşünce
Diz çöker önünde bütün gururum
Bilinmeze giden seyyah olurum
Götürür uzağa binbir düşünce

Salya sümük yaşlar karışır kana
İçim kaynadıkça yaram açılır
Etrafa sevinin hazzı saçılır
Çekerim sonuna dek kana kana

Per perişan olsam bil geleceğim
Onulmaz dertlerden yılmayacağım
Hep seni yaşadım, yaşayacağım
Hem geçmişimsin sen, hem geleceğim

Kapındayım işte, lakin sen yoksun
Ne hengamelerden sıyrıldım geldim
Hırpalandı kalbim, soldu bedenim
Yaşadım zannetme, ben senden yoksun

Virane eyledin gönül bağımı
Gasp edilmiş gibi bütün umutlar
Kundaklanmış sanki nezih duygular
Kopardın hunharca gönül bağımı

Kara gecelerde yıldız ve aydın
Ruhumu okşayan parıldayışlar
Fecr ile doğuyor her ayrılışlar
Gidiyorum senden gözlerin aydın