Gözlerin Aklıma Düştü Şiiri - Ali Özdikici

Gözlerin aklıma düştüğünden beri
Kalemim susmuyor yazıyor hududsuz
Nöbette, hücrede, gündüz ve gecede
Kalemim susmuyor yazıyor hududsuz

Adımlar umarsız atar ikişer üçer
Virane olmuş ruhum kanlı yaşlar döker
Aramızda kırık bir tabut, iki mezar
Bedenim ölümü tadiyor hududsuz

Bir daha görme umudu doğdu içime
Bakışlar hançer, dudaklar dönmüş sicime
Eller kalem, endamin biçimden biçime
Hayalim durmuyor çiziyor hududsuz

Bırakmıyor heceler adını getirsin dile
Matemin gölgesi düştü Habil'le Kabil'e
Harami gözlerin mecnunsuz Leyla'yi bile
Göklerim doruğu aşıyor hududsuz

Dumanlı bir sevda düştü yazıma
Hüzün sisi vurdu kış dururken yazıma
Yakın misin uzak misin sarıl ayazima
Ateşin gecemi yakıyor hududsuz