Bir görüşte o güzele vuruldum.
Hilâl kaşın endamında duruldum.
Her mecliste aşkım ile soruldum.
Yaktı beni o yemyeşil gözlerin.
Mecnun oldum çöller gezdim kaç zaman.
Kan tükürdüm demedim ki; vay, aman.
Bu sevda acısı her şeyden yaman.
Yaktı beni o yemyeşil gözlerin.
Yoldaş oldum çoğu zaman gölgeme.
Oturmuştun yüreğimde dümene.
Nefes verdin sevdan ile kaleme.
Yaktı beni o yemyeşil gözlerin.
Aşkın Ummanında bir yürek yandı.
Kalbim aşk çölünde sevgiye kandı.
Bu sevda tükenmez, hiç bitmez sandı.
Yaktı beni o yemyeşil gözlerin.
02.09.2006/Ankara
Ahmet EroğluKayıt Tarihi : 2.9.2006 23:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Eroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/02/gozlerin-968.jpg)
kemal tekir adyge
TÜM YORUMLAR (20)