Gözlerin Şiiri - Hatice Arı

Gözlerin,
Dilimden düşürmediğim
O keskin hece,
Çözemem bakışlarını,
Gözlerin,
Cevapsız bir bilmece...

Sesini duymak istedim önce,
Bahane bulurdum nasılsa,
Alışkındın ne de olsa,
Öyle kırılmışım ki sana,
Aldım gene keskin kalemi,
'Kırık gözlüğü',
'Yürekli yiğitlere hatıra kalan'
Ne varsa yazmak için,
Ne varsa hatırda.
Sahi ne var. onca hayalden
Arda kalan?
Bir soru,aklıma takılan;
Takılıp da canıma minnet,
Değer miydi?
Sorma neden?
Sorma kim?
Yüreğim sabret,
Engin denizlerim
Dalgalarını hapset
İçine,
Sakin sakin,
Bekle.
İlk temmuz gecesiyle birlikte,
Gelecek elbet,
Sen, buğday koyakların
Yonca gözlü adamı;
Ben,çorak toprakların
Çavdar ekmeği;
Aynı değirmende öğütülmüşüz
Belli ki,
Aynı yağmurlarla büyütülmüş,
Aynı ezgilerle yürütülmüşüz.
Gün doğmadan yola düşmek,
Bir başına,
Olur mu?
Onca paylaşımdan sonra,
Hiç değilse,
'Haydi! düşelim yollara'
Diye,
Teklif etmeyi
Unutma! ...