Gözlerin Şiiri - Zafer Çağlar

Bir köşede oturmuş,
Sessizce ağlıyorsun.
Herkes gülüp oynuyor,
Sense somurtuyorsun.

Derdin nedir bir bilsem,
Teselliye hazırım.
Herkes mutlu,sen mutsuz,
Sanma buna razıyım.

Gel,katıl sen de oyna,
Birazcık açılırsın.
Belki neşeni bulur,
Dertlerden arınırsın.

Şu gözlerin ne güzel,
Fakat nedense nemli.
Senin güzel gözlerin,
Hep büyülüyor beni.

Senin o buğulu gözlerin,
Mest ediyor beni.
Bir bakışın inan,
Yaralıyor mahzun kalbimi.

Ne zaman seninle,
Göz göze gelsem,
Kalbim çarpmaya başlıyor,
Kaybediyorum kendimi.

Şu gözlerin ne güzel,
Fakat nedense nemli.
Senin güzel gözlerin,
Hep büyülüyor beni.