Gözler can özümde doyulmaz aşktır
Hapse düşmüş esir oldu gözlerin
İstediğim ne saraydır, ne köşktür
Derde derman tesir oldu gözlerin
Anadan, babadan, ve yardan geçtin
Ateşten, köprüden, sulardan geçtin
Tarihten bu yana nelerden geçtin
Şiir-öykü nesir oldu gözlerin
Nankör gözün sürüsünden ıraktım
Bütün kötülüğü gözünle yaktım
Fırat’ta, Dicle’de, gözüne baktım
Doymayınca Mısır oldu gözlerin
Dikkat et, gözünde gözüm var ama
Gözlerin olmadan hayat zor ama
Dedim ki; başka bir gözde arama
Sanki bana kusur oldu gözlerin
Bir’e bakar, başka göze park etmez
İster yakın ister uzak fark etmez
Osmanlı’nın bakışını terk etmez
Fatih gibi cesur oldu gözlerin
Günüm doğar gözlerini anarak
Sana geldim gözlerimle yanarak
Hasretliğin makamından sunarak
Bilmem ki kaç asır oldu gözlerin
Seni gören tüm gözlerde kahrın var
Nere varsan gözün kadar şehrin var
Ötelerin ötesinde.. mührün var
Çözülmeyen bir sır oldu gözlerin...
25 / Nisan / 2009
Gökan ÖztürkKayıt Tarihi : 9.7.2010 12:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!