Gözlerin Şiiri - Taner Şahin

Ne acılar çektim
Ne günler gördüm ben
Hiç bir şey beni mutlu etmedi gözlerin
Kadar bu dünyada

Urbasız kaldım
Zemheride hınca hınç vuran poyrazlarda
Üşüdüm
Gözlerin geldi güneyden esen lodoslarda
Yüreğime durdular

Çarıksız kaldım dikenli bir yolda
Gözlerin geldi taşıdı mavi göklere

Gözlerimden uykusuz ve yorgun babam
Geçerdi
Annemin gözyaşlarını ezerek geçerdi
Ağır ağır yürürdü idam sehpalarına

Vay benim hükümler giymiş on altı yaşım vay
Gözlerin gelip güneş gibi doğup tepelerden
Affa durdu son sigaramda

Gözlerinle büyüdüm ben deniz gözlüm
Gözlerinle öğrendim ben hayata tutunmayı
Gözlerinle öğrendim ben yaşamayı
Gözlerinle yaşıyorum.

(Her açan gül gülüştür sana gözlerin hep gülsün gül)