Gözlerin Şiiri - Müjgan Kızıleniş

hep ilkin gözlerin gelir aklıma
gözlerinin gözlerime ilk konukluğu gelir.
ardından;
asık suratlı sataşmaların,
çözemediğim sen gelir.
kendinle olan kavgalarında,
kendinle olan küskünlüğünü
hep sende kalıp barıştırmak gelir.
gönüllü yüreğim koynunun uçurumunda
kendimi oralardan koparıp alamam bir türlü.
neden oralarda kalmak istediğimi
bilemem...
bilesim gelir.

gözlerin hala eskilerde takılı kalmış;
gözlerin dokunuyor gözlerime
hırpalıyor beni...
anlıyorum... çok iyi anlıyorum hem de
herşeyin tek sorumlusuydu
gözlerimle sana demek istediklerim...

bir söz vardı gözlerimde
evet hiç unutmadım.
sözümde kaldım,
ama gözlerinde kalamadım...