Gözlerin...
beni kayıp bir ormanın en derin noktasına itten gözlerin..
yokluk bir hançer içime batırıp çıkardığım,
Ki her batırıp çıkarışım da dahada hissediyorum yokluğunu,
acılarım bir sel oluyor akıyor yaramdan...
yere sere serpe yatıyor umutlarım..
Kan kaybından yiten emeklerim gibi...
aşk yürek ister sevmek emek diyor bir tırnak yarası...
Tırnak yaraları gibi bende açtığın yaralar...
asla kapanmayan ve yok olmayan çizikler atıyorsun ömrüme
ömrüm....
bir öfkeyle yırtıp atılan umutlar gibi savruluyor gökyüzüne,
yıldızlar akıyor gözlerinden...
tırnak yaralarından akan kan gibi açıtıyor içimi..
içim dolu senle..
gözlerin ömrüm gibi akıp gidiyor sellerle...
yıkılıyor geleceğim, yitiyor umutlarım...
mavi düşler takıyorum kanatlarına kuşların...
salıyorum gök yüzüne...
sen geliyorsun aklıma, gözlerin siliniyor gözlerimden..
bir kör olarak gözlerini gördüğüm gibi görüyorum umutlarımı..
umutlarım yalnızlığımın baharında açan güller gibi...
gözlerin değiyor...
güllerim...
kanıyor...
Kayıt Tarihi : 4.11.2008 21:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Gel gitlerle dolu bir söyleşi gibi..
Ama gerçekten sonu çok iyi teşekkürler
umutlarım baharda açan güller gibi
gözlerin değiyor
güllerim (yani umutlarım)
kanıyor.
Çok güzel olmuş
TÜM YORUMLAR (5)