Gözlerin Şiiri - Cengiz Özkan

Geçilmez kaledir yay kaş altında;
Oklarla sinemi deldi gözlerin.
Zer gibi parlıyor güneş altında,
Potada eriyen teldi gözlerin.

İlk gördüğüm anda zümrüt sanmıştım.
Farkında olmadan aşka yanmıştım.
Derin bakışlara nasıl kanmıştım.
Aklımı başımdan çeldi gözlerin.

Munzur suyu gibi akardın yeşil,
Ak gerdanlarına takardın yeşil.
Çayır çimen gibi bakardın yeşil.
Bak yine aklıma geldi gözlerin.

Ne oldu da bana sürgün oldular?
Hazan yaprakları gibi soldular.
Özlüce Barajı gibi doldular.
Bendini yıkan bir seldi gözlerim.