Gözlerin Şiiri - Ahmet Öztürk 2

Gözlerindir gözlerimle aradığım,
Korkarak, ürkerek gizliden baktığım.
Gösterme gözlerini kimselere,
Siyah gözlerin için büyür kıskançlığım.

Bakmamalıyım güzel gözlerine,
Görmemeli seni zavallı gözlerim.
Kapılıp gitmesin gözlerim gözlerinde,
İçim yanar kainat ötesi gözlerinde.

Yanmak nedir? Sevda nedir bilmez yüreğin,
Sessizliği öğrenmedi ki dilin.
Sen üzmek nedir bilmezsin,
Bilmeden derinden üzersin.

Yangını insan senin gözlerinden alır,
Gözlerin gözlerde mühürlenip kalır,
Gözlerine bakan her göz seni yar sanır,
Bakmadığın gözler boynu bükük kalır.

Ak bir kuş olup girsem gönül kafesine,
Esarette bulurdum özgürlüğü.
Gözlerinden bir umut versen gözlerime,
Sönerdi içimdeki yangınların en büyüğü.

Yalnızca bana sun sevdalı gözlerini,
Bakışlarımda kanım akar olsun,
Benden başka kimse görmemeli seni,
Gözlerin tek bana huzur olsun,

Gözlerin, ah o siyah gözlerin.
Ne çare ki benim değildir,
Benim değildir, o canım gözlerin.
Yaşadıkça dünya, anılacak gözlerin.